Çocukların istihdamda yetişkinler karşısında tercih
edilmesinin önemli sebeplerinden birini, daha az maliyetli ve
daha az problemli (uysal) olmaları oluşturmaktadır.
Ancak yapılan araştırmalar çocuk işçi istihdam edilmesinden kaynaklanan maliyet azlığının pek fazla cazip veya telafi
edilemez olmadığını da göstermektedir. Hindistan’da yapılan
bir araştırmada (ILO, 1996a: 12), çocuk işçiliğinin halı fiyatları
üzerinde % 5-10’luk, bilezik imalatında da % 5’lik bir tasarruf
sağladığı tespit edilmiştir. Bu miktarı, yetişkin işçi kullanılması
durumunda satıcı veya alıcıların üstlenmesi de imkânsız değildir.
Burada asıl sorun, küçük atölyelerde, çok küçük karlarla çalışan alt işverenlerin durumunda düğümlenmektedir. Bu
atölyelerdeki üretimde, kar marjını artırmanın tek yolu ucuz
çocuk işçi kullanmaktan geçmektedir. Bunun için küçük atölye
sahiplerinin vergi indirimi vs. yoluyla desteklenmesi şarttır. Bu
konuda çözüm, atölye sahipleri, ihracatçı ve ithalatçı firmaların
çocuk işçiliği sorununu çözmeye yönelik anlaşmalarında ve
birlikte eyleminde yatmaktadır.
Çocuk işçiliği problemini, her düzeyde (işletme, ulusal
ve uluslararası) toplu olarak ele almak gerekir. Amerika’da halı
ithal eden firmaların, Hindistan’da üretilen halıların fiyatının
belirli bir miktardan fazla (örneğin %15’ten fazla) artması durumunda, bu ülkeden halı almaktan vazgeçeceği yine yapılan
araştırma sonucu tespit edilmiştir (ILO, 1996a: 12). Bu da çocuk
işçiliğinin uluslararası bir problem olduğu ve kollektif bir mücadeleyi gerekli kıldığını göstermektedir.