Yapılan bir araştırmada yüksek sesle konuşan çocukların, genellikle hareketli olan ve davranış problemlerinden bahsedebileceğimiz, sınıf kurallarına uymada zorlanan çocuklar oldukları görülmektedir. Ayrıca kontrolsüz ve yüksek sesle konuşmanın çocukların gelişimini olumsuz etkilediği ortaya konulmuştur. Çocuklarda görülen bu davranışın nedeni olarak, onlara verilen davranış eğitimi ve onlarla kurulan iletişim biçimleri görülebilir.
Çocuklar sözel ifadelerden ziyade davranışları taklit etme eğilimindedir. Dolayısıyla çocuğun aile sistemi ve çevresinde bulunan bireylerin tutum ve davranışları önem kazanmaktadır. Yüksek sesle konuşan bir çocuğun bu davranışının altında yatan sebeplerine baktığımızda muhtemelen ailesinin yanlış ifade ve tutumlarından kaynaklandığını görürüz.
Çocuk fark edilmek ve kabul görmek için sesini yükseltmektedir. Yine bu isteğini pekiştirmek için aşırı hareketli davranışlar sergilemektedir. Evde aile bireylerinin, okulda ise öğretmeninin çocukla normal bir ses tonunda konuşması önerilmektedir. Aile içerisinde çocukların dinlenmesi ve sürekli iletişim kurulması sağlanmalıdır. Çocukların kendilerini ifade etmelerine fırsat verilmelidir. Evde ve okulda çocukların makul hareket etme ihtiyaçları sürekli engellemelerle bastırılmamalıdır. Çok önemsiz gibi görünen bu problem toplumsal bir probleme dönüşebilmektedir. Toplumsal yaşamda birbirini dinlemeyen bireyler, sesini yükselterek kabul görme arayışında olan bireyler, agresif davranışlarla kendini anlatma ve kabul ettirme, problem çözme davranışları hep temelini buradan alan toplumsal problemlerimizdir.
Kaynakça: https://www.hurriyet.com.tr/kelebek/saglik/eger-cocuklar-yuksek-sesle-konusuyorsa-dikkat-27382562
