Aile içerisindeki şiddetin ardından okullar çocuğa şiddetin en sık görüldüğü alan olma özelliği taşımaktadır. Okulda şiddet öğretmen ve okul yöneticilerinin çocuklara yönelik şiddetini yanı sıra öğrencilerin birbirleri arasında ve okul görevlerine karşı şiddeti de içermektedir. Okulda şiddet aynı zamanda disiplinin kavramı ile yakından ilişkilidir. Disiplin çocuğun öğrenmesine yardımcı olmak ve eğitimin amaçlarına ulaşmasını sağlayacak yöntemler olarak tanımlanabilir. Ancak disiplin etme şiddet ile ilişkilendirilen toplumsal yaklaşımlar okula şiddeti yaygınlaştırmaktadır. Okulda yanlış davranışlara sahip olan ya da akran zorbalığına başvuran gençlerin davranış ve tutumlarını değiştirmek için sıklıkla şiddet bir disiplin sağlayıcı olarak kullanılmaktadır. Ancak şiddet ile disiplin sağlamaya çalışmak şiddeti daha fazla artırmaktan öteye geçmemektedir. Çocuğu şiddet ile disiplin etme çabası içten disiplin dıştan disipline ön plana çıkartmakta ve çocuğun iradesinin gelişiminin önüne geçmektedir (Güneş, 2018: 105).
Güneş (2018)’in 2014-2015 öğretim yılında Rize’de 9, 10 ,11 ve 12. sınıfta öğrenim gören 680 öğrenciye gerçekleştirdiği araştırmaya göre okulda şiddete tanık olma sıklığı %42 ayda birkaç kez, %37 hiç, %10 haftada birkaç ve %7 ile günde birkaç kez şeklindedir. Bu Türkiye’de okulda şiddetin yaygınlığına küçük bir örnek oluşturmaktadır. “Eti senin kemiği benim, dayak cennetten çıkmadır” gibi deyimler Türk toplumunda disiplin anlayışının şiddetle iç içe girdiğini göstermektedir.
Kaynak: Kadushin, A. Kadushın G. 2029. ” Sosyal Hizmette Görüşme Teknikleri” Nika Yayıncılık
