Ulusal Çocuk Sağlığı ve İnsan Gelişimi Enstitüsü 1991 yılında çocuk bakımı deneyimleri konusunda kapsamlı ve boylamsal bir araştırma başlattı. 7 yıl boyunca ABD’nin 10 bölgesinde yaklaşık 1400 çocuk ve bu çocukların ailelerinden oluşan bir örneklemden veri toplandı. Araştırmacılar çeşitli yöntemler kullandılar ve fiziksel sağlık bilişsel gelişim ve sosyal duygusal gelişim dahil olmak üzere çocuk gelişiminin birçok yönünü ölçtüler. Bugün NİCHD erken dönem çocuk bakımı ve Ergen gelişimi araştırması olarak bilinen araştırmanın bazı sonuçları aşağıdadır
Çocuk bakım şekilleri
Çoğu aile çocuğunun doğumdan hemen sonra bakıma vermektedir. Ailelerin çocuk bakım düzenlerinde büyük istikrarsızlık vardır. Dört aylığa kadar olan bebeklerin yaklaşık 4’te 3’ü anne dışındaki kişi ya da kurumlardan bakım almaktadır. Çocukların ilk defa bakıcıya verildikleri durumda bu ek bakıcıların hemen hemen yarısı akrabalardır. Sadece %12’si bakım merkezlerine verilmektedir. Bakım miktarı ve tipi sosyo-ekonomik etkenlere bağlı olarak değişmektedir. Örneğin yüksek geliri olan anneler ve annelerin gelirine daha fazla bağımlı olan anneler çocuklarını daha erken dönemde bakıma vermektedirler. Annelerin çalışmasının çocuk üzerinde olumlu etkileri olduğuna inanan annelerin kendi çocuklarını anne dışına bakıma daha uzun süre vermeleri olasılığı diğer annelerinkinden daha yüksektir.
Düşük gelir ailelerin çocuk bakımına başvurmaları olasılığı varlıklı ailelere oranla daha fazladır fakat bakıma verilen düşük gelirli ailelerin bebekleri diğer gelir gruplarının bebekleri ile aynı süre bakımda kalmaktadırlar. Eşleri olmayan anneler daha eğitimli anneler ve yüksek gelirle ailelerin çocukları okul öncesi yıllarda diğer ailelerin çocuklarından daha fazla saat bakım merkezlerinde kalmaktadır. Eğitim düzeyi düşük olan ailelerin ve annelerin küçük bir kısmı bakım için akrabalardan daha fazla harcamaktadırlar.
Bakım kalitesi
Bakımın kalitesi ne değerlendirme ölçütleri şunlardır: grup büyüklüğü, çocuk yetişkin oranı, fiziksel çevre, bakıcının özellikleri ve bakıcı davranışı endişe verici bir sonuç ilk 3 yıldaki çocuk bakımının büyük kısmı kabul edilmez derecede düşük kalitede olmasıdır. Çocuk bakım oranının anne baba olmayanların verdikleri olumlu bakım nadirdir. Çocukların sadece yüzde 12’si anne baba olmayanlardan olumlu çocuk bakımı almışlardır. Olumlu konuşma kopmanın olmayışı, ifadesiz duygu ve dil uyarı gibi üstelik düşük gelirli aile çocukların varlıklı aile çocuklarından daha düşük kalitede bir çocuk bakımı aldılar. Bakıcının bakım kalitesi yüksek olduğu zaman çocuklar bilişsel ve bilişsel dil görevlerini daha başarılıdırlar. Öylesine aslında arkadaşlarıyla daha olumlu ve maharetli etkileşim gösterdiler ve davranış sorunları daha az oldu. Bakıcı eğitimi ve çocuk bakıcı oranı iyi olan 54 aylık çocukların daha yüksek bir bilişsel ve sosyal yeterlik gösterdiklerini belirlendi. Bu kurumun erken dönem çocuk bakımı konusundaki boylamsa araştırmasında elde edilen velilerini kullanan yeni bir analiz erken dönemde özellikle 27 ay civarında verilen yüksek kaliteli bir bakımın çocukların 5 sınıftan daha yüksek bir kabiliyette sözcük dağarcığı puanı almalarına sağladığını göstermektedir. Kaliteli çocuk bakımının aynı zamanda anne dışında bakım düzenini kullanan aileler arasında daha kaliteli bir anne çocuk ilişkisi sağladığı görülmüştür. Dahası düşük kaliteli bakım 15 aylık bebeklerin annelerine karşı güvensiz bağlama geliştirmeleri ile ilişkilidir ama bu sadece annenin duyarlı ve ilgisi zayıf olduğu zaman böyle olmaktadır. Bununla birlikte çocuk bakım kalitesi 30 aile 36 aylık çocuklarda anneye güvenli bağlanma ile ilişkili değildir.
Çocuk bakımının miktarı
Çocuk bakımının miktarı çocuğun sonraki bazı davranışları hakkında önceden tahminde bulunma olanağı verir. Bebeklik dönemlerinin başlarında çocuk bakımı uygulamalarına çok zaman geçiren çocuklar anneleriyle duyarlı ilişkiye daha az girmektedir. Daha fazla davranışlarını göstermekte ve daha fazla hasta olmaktadırlar. Bu karşılaştırmaların bir çoğun da haftada 30 saat bakım alan çocuklarla 45 saatten fazla bakım alan çocuklar karşılaştırılmıştır. Bununla birlikte genellikle çocuklar haftada 30 saat veya daha fazla bakımda kaldıkları zaman gelişimlere uygun düzeyin altında kalmıştır.
Aile ve anne babalık etkileri
Çocukların uzun süre bakımda kalmaları ailelerin ve anne babaların etkisini azaltmaktadır. Anne babalar çocukların duygularını düzenlemelerine yardımda önemli bir rol oynarlar. Özellikle çocuklar üzerinde önemli olan anne baba etkileri şunlardır: çocukların ihtiyaçları duyarlı olma, çocuklarla birlikte olma ve bilişsel olarak onları uyarma gerçekten de anne baba duyarlı güvenliğini bağlamanın en istikrarlı yordayıcısı olarak görülmektedir. Özellikle annenin duyarsız olduğu durumlarda anne baba duyarlı güvenli bağlanmayı tutarlı bir şekilde yardım almaktadır.
Kaynak:
Santrock J. (2017) “Yaşam Boyu Gelişim” Nobel Akademik Yayıncılık.C.13
