Sosyal Hizmet görüşmeleri sosyal hizmet bölümünün içeriğini kapsar. Sosyal hizmet çerçevesinde bu bilimin hedeflerine ulaşmasını planlar ve bu ortamda gerçekleştirir. Bu ifade aslında tamamıyla bu durumu ayırt etmenin ne kadar güç olduğunu gözler önüne seriyor (Kadushın, 2013:26).
Sosyal hizmet bilimini diğer alanlardan ayıran önemli noktalar vardır. Kendine has ilgi alanı bulunur. Bu bireylerin sosyal rollerini gerçekleştirmesi ve sosyal kurumlarla olan ilişkisidir. Sosyal hizmet uygulamasını kendine has duruma getiren aktiviteleri incelediğimizde gözümüze çarpan sosyal roller, sosyal işlevsellik, sosyal adalet ve sosyal ihtiyaçlara atıf yapmasıdır diyebiliriz (Kadushın, 2013:27).
Bireyler hayatları boyunca sıkça rol değişimi yaşarlar. Bu nedenle aslında bireylerin rolleri değiştiği gibi ihtiyaçları ve tüketimleri de değişir. Bir erkek ya da kadın evlenerek eş olabilir, bir birey işe girerek meslek sahibi olabilir, biri hastalanarak hastanede yatarak hasta kimliğine bürünebilir. Bu roller yaşandıkça bireyler çeşitli duygular hisseder ve rollerinin gereklerini yerine getirirler. İşte bu kriz yada değişim durumları sosyal hizmetin görüşmelerinde öncelikli olarak ele alınan durumlar olacaktır.
Diğer meslek grupları da ki özellikle sosyologlar sosyal işlevsellik olgusuyla ilgilenirler fakat sosyal hizmetin kendini bu noktada ayırdığı bir durum söz konusudur. Çünkü sosyal hizmet bir uygulayıcı bilimdir. Bir sosyolog müracaatçının öncelikle ana dünyasını inceler, anlamaya çalışır. Oysa sosyal hizmet uzmanları müraacaatçının dünyasını profesyonelliğini kullanarak değiştirmeye çalışır.
Sosyal hizmet uzmanı müracaatçıyla görüşmelerini gerçekleştirirken profesyonel olmalı ve yaptığı görüşme sohbet havası taşımamalıdır. Sohbet gayriresmi olarak nitelendirilmiş bir sosyal olaydır. (Kadushın, 2013:23). Görüşme ise profesyonel ve planlı gerçekleşir. Görüşme esnasında giyim, ses tonu, kullanılan kelimeler önem arz eder.
Şimdi gelin sohbet ve görüşmenin farklarını tablo üzerinden inceleyelim.
SOHBET İLE GÖRÜŞMENİN FARKLARI
| SOHBET | GÖRÜŞME |
| Kesin, bilinçli bir şekilde oluşturulmuş plan ya da amaç yoktur. | Kesin tanımlı, planlanmış bir konuya ve amaca sahip; görev odaklıdır. |
| Farklı yükümlülükler ve rollerin açık tarifi yoktur. | Açıkça belirtilmiş rol farklı: danışman-müracaatçı. |
| Resmi bir zaman, mekan, uzunluk ve görüşme sıklığı belirlenmez. | Özellikle seçilmiş yer, zaman, uzunluk ve sıklık belirlenir. |
| Etkileşimler sosyal beklentiler ve normlara göre oluşur. | Profesyonel etkileşimin kuralları, içeriğin usulü ve kabul edilebilirliğine göre sosyal görgü kurallarının yerini alır. |
| Konuşma tarzı gayri-resmidir. | Konuşma tarzı resmi, yapılı ve düzenli olmaya daha yakındır. |
| İletişim akımı dengeli, çift yönlü ve karşılıklıdır. | Dengeli konuşma akışı müracaatçıdan danışmana doğru tek yönlüdür; tek yönlülüğün odağı müracaatçının lehinedir. |
| Katılımcıların sohbeti başlatma yada devam ettirme yükümlülükleri yoktur. | Danışmanın profesyonel yükümlülüğü, etkileşimi başlatıp amaca ulaşılana kadar devam ettirmektir. |
| Katılımcıların otorite ve gücü eşittir. | Otorite ve güç eşitsiz şekilde danışmandan yanadır. |
| Katılımcılar genellikle kültürel açıdan benzerdir. | Katılımcılar genelde kültürel olarak farklıdır. |
| Katılımcıların sohbet sonrası herhangi bir sorumlulukları yoktur. | Danışman görüşmeyi izleyen dönemde müracaatçıdan sorumludur. |
Kaynakça:
Kadushın A. Kaduskın G. (2013) “Sosyal Hizmet Görüşme Teknikleri” Nika Yayınları S.2
